เตาเผาวัดพระปรางค์ หรือ แหล่งเตาแม่น้ำน้อย

•           เตาเผาวัดพระปรางค์ หรือที่เรียกกันว่า " แหล่งเตาแม่น้ำน้อย " ตั้งอยู่บริเวณวัดพระปรางค์ เขตบ้านโคกหม้อ ตำบลเชิงกลัด ห่างจากแม่น้ำน้อย 200 เมตร เป็นเตาผลิตเครื่องปั้นดินเผา อายุระหว่างพุทธศตวรรษ 20-24 ประมาณในสมัยกรุงศรีอยุธยา ระหว่าง พ.ศ. 1941 - 2310
            ลักษณะเป็นเนินดินขนาดใหญ่ 3 เนิน ส่วนตัวเตาเป็นแบบระบายความร้อนเฉียงขึ้น ก่ออิฐ ยาว 14 เมตร กว้าง 5.6 เมตร มีเส้นผ่าศูนย์กลางของปล่องควันไฟยาว 2.15 เมตร ตั้งอยู่บนเนินดินขนาดใหญ่ ตัวเตาบางส่วนคล้ายเรือประทุน จึงเรียกว่า " เตาประทุน " แบ่งเป็น 3 ส่วน คือ ปล่องไฟ ห้องวางเครื่องปั้นดินเผา และห้องเชื้อเพลิง ผลิตภัณฑ์ที่พบมากคือ ไห ไหสี่หู อ่าง ครก กระปุก ขวด ช่อฟ้า กระเบื้องปูพื้น กาน้ำ กระสุนปืนใหญ่ ท่อน้ำดินเผา ประติมากรรมลอยตัวรูปสัตว์ต่างๆ ฯลฯ
            จากการขุดค้นพบและศึกษาจากเอกสารทางประวัติสาตร์พอสรุปได้ว่า เทคโนโลยีเตาเผาที่วัดพระปรางค์ ได้มาจากกลุ่มเตาเผาเมืองสุโขทัย และแหล่งเตาเผาแห่งนี้มีบทบาทสำคัญในการผลิตเครื่องปั้นดินเผาเพื่อการบรรจุสินค้า ค้าขายแก่ต่างประเทศ นอกเหนือจากการผลิตเพื่อความ ต้องการของท้องถิ่น กรมศิลปากรได้ดำเนินการขุดค้นและขุดแต่งเตาเหล่านี้ใน พ.ศ. 2531 , 2535 และ 2536 เท่าที่ปรากฏให้เห็นขณะนี้มีเตาทั้งสิ้น 8 เตา เป็นการสร้างซ้อนกันหลายครั้ง ในปัจจุบันได้มีการสร้างหลังคาคลุมเตาที่ขุดแต่งเพื่อให้ประชาชนได้ศึกษา เป็นส่วนหนึ่งของโครง อนุรักษ์และพัฒนาแหล่งเตาแม่น้ำน้อย ซึ่งกรมศิลปกรดำเนินการร่วมกับจังหวัดสิงห์บุรี

 คูค่ายพม่า 

•           คูค่ายพม่า ตั้งอยู่บริเวณวัดหลังคู หรือบ้านเจดีย์หัก หมู่ที่ 1 ตำบลบ้านแป้ง อำเภอพรหมบุรี จังหวัดสิงห์บุรี
          ลักษณะเป็นเนินดินยาว รูปร่างคล้ายตัว L กว้างประมาณ 5 - 15 เมตร ยาวประมาณ 3 เมตร ส่วนหนึ่งของแนวค่ายมีถนนสายเอเชีย( หมายเลข 32 ) ตัดผ่าน สันนิษฐานว่าสร้างขึ้นในสมัยกรุงศรีอยุธยา หลักฐานทางประวัติศาสตร์กล่าวว่า พม่าสร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2127 เมื่อครั้งพระเจ้าเชียงใหม่ยกทัพมาที่เมืองชัยนาท และให้กองทัพหน้าลงมาตั้งค่ายที่ปากน้ำบางพุทรา แขวงเมืองพรหม โดยจะมาสมทบกับเจ้าเมืองพสิมซึ่งยกมาทางด่านเจดีย์สามองค์ เพื่อรวมกำลังกันเข้าตีกรุงศรีอยุธยา กองทัพไทยได้ต่อสู้จนกองทัพพม่าที่ปากน้ำบางพุทราต้องถอยร่นไปที่เมืองชัยนาท พระเจ้าเชียงใหม่จึงได้โปรดถอยทัพกลับ และทิ้งร่องรอยคูค่ายให้เห็นอยู่ในปัจจุบัน
            เป็นแหล่งประวัติศาสตร์ที่สำคัญ ปัจจุบันได้ปรับปรุงให้เป็นสวนสาธารณะสำหรับผักผ่อนหย่อนใจของประชาชน

อุทยานแม่ลามหาราชานุสรณ์

•           อุทยานแม่ลามหาราชานุสรณ์ อยู่หางจากตัวเมืองไปประมาณ 9 กม. ตามทางหลวงแผ่นดิน หมายเลข 309 จะมีทางแยกซ้าย ไปบ้านเชิงกลัดอีก 1.5 กม. จะถึงอุทยานแม่ลามหาราชานุสรณ์ คำว่า "แม่ลา" เป็นชื่อลำน้ำสายหนึ่งในท้องที่จังหวัดสิงห์บุรี ไหลผ่านพื้นที่ 3 อำเภอ คือ อำเภออินทร์บุรี อำเภอบางระจัน และอำเภอเมืองสิงห์บุรี เป็นลำน้ำธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์ไปด้วยอาหาร ของปลา ฉะนั้นปลาที่จับได้ จากลำน้ำแม่ลาจึงอ้วน เนื้อนุ่ม มัน มีรสชาติอร่อย โดยเฉพาะปลาช่อน แม่ลา เป็นอาหารและของฝากที่มีชื่อเสียงของจังหวัด ปัจจุบันมีการอนุรักษ์ฟื้นฟูลำน้ำแม่ลา ให้มี ทัศนียภาพที่สวยงาม เพื่อเป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจของประชาชนทั่วไป

 วัดกุฏีทอง

•           วัดกุฎีทอง หมู่ที่ 3 ตำบลบางน้ำเชี่ยว อำเภอพรหมบุรี จังหวัดสิงห์บุรี ภายในวัดมีมณฑป ลักษณะเหมือนเจดีย์ย่อมุมไม้สิบสอง บรรจุพระบรมสารีริกธาตุไว้บนยอด ภายในเป็นที่ประดิษฐรอยพระพุทธบาทจำลอง นอกจากนี้ยังมีพิพิธภัณฑ์พื้นบ้าน วิถีชีวิต ประเพณีวัฒธรรมชาวไทยพวน ซึ่งเป็นสถานที่เก็บรักษาจัดแสดงเครื่องมือเครื่องใช้ชาวไทยพวน เครื่องมือจับปลา เสื้อผ้า เครื่องประดับ ยวดยานพาหนะ ฯลฯ งานประเพณีต่างๆ ของชาวไทยพวนจะจัดขึ้นที่วัดกุฎีทองแห่งนี้